Vilanova-с гарахаас эхлээд л гэр рүүгээ яарч байлаа. Альваа тээврийн хэрэгсэл нэг л удаан яваад байгаа юм шиг, хэн нэгнээс болоод саатаад байгаа ч юм шиг. Нисэх буудал дээр хоносон болохоор онгоцонд ороод өөрийн эрхгүй тас үсэрсэн байлаа.
Энэ удаад их сонин гурав дамжихад бүгдэд нь онгоцноос буудал руу бас эргээд дандаа автобусаар зөөсөн. Автобус руу тайван алхаж яваа хүнээс болж миний нислэг удаад байгаа санагдаад бухимдаж байлаа.
Москва дээр ирээд явж байтал монгол хэлээр хүн ярихыг сонсоход их л сонин байсхүү таатай байсан. Тэдэнтэй нийлээд жаал юм яриж суусан.
Та бүхэндээ уг нь GNOME болон GUADEC футболк, жижиг цүнх, хүзүүний оосор давуу эрхээр авч хайрцганд хийж тээшинд өгсөн боловч түүнийг Улаанбаатар руу биш Москва руу ачсан байсан. Яагаад гэсэн асуултанд бид чадахгүй учраас гэж хариулсан. Үнэндээ би Москвад очоод авчихна гэж бодож байсан ч ОХУ виз байхгүй учир авч чадсангүй. Одоо хайлгах ажлаа эхлүүлсэн.
Монголдоо ирсэн чинь бороо орсон, сэрүүхэн, зүлэг ногоо тэгширсэн, агаар нь хүртэл ондоо байна лээ. Нэг л гоё, тансаг.
БИ ГЭРТЭЭ
No comments:
Post a Comment