Сүүлийн хэд хоног бас ирэх хэд хоног гэрт ганцаар болсон тул харих дур хүсэл бараг байхгүй болсон гэж хэлж болно. Учир нь унтахаас өөр том харих шалтгаан байхгүй, хариад ганцаараа, гэлээ ч хийгээд байх сүртэй юм байхгүй. Тэрний оронд оффис дээр элдэв хангайн юм уншсан шиг, бага сага зүйл хийсэн шиг сууж байх нь нэг төрлийн жаргал гэлтэй.
Өнгөрсөн долоо хоногт унтах гэж л бараг харисан байх, шөнө 22 23 гээд л гараад харина, харин замд хотын гудамжинд түм түчигнэж, бум бужигнана, машинууд сүлжилдэнэ. Зуны сайхан энэ үдшүүд үнэхээр сайхан, зөөлөн агаартай хосууд эерэг энерги цацруулан хамтдаа зугаална. Ямар сайхан зун бэ. Өмнө ийм зуныг үзэж байгаагүй юм шиг. Эсвэл миний ертөнцийг харах нүд маань арай ондоо болсон юм болов уу? Мэдэхгүй, ямар ч байсан үдэш орой харих гээд алхаж байхад цаанаа л нэг л таатай, гэвч гунигтай. Учир нь миний ХАЙР намайг түр орхиод хөдөө явсан.
Өнгөрсөн баасан гарагт интернэтээр 12 цагт эхлэх хичээлд суухаар төлөвлөлөө. Их л өлсөж байсан учир өмнө нь амжиж гэртээ хариад хоол хийж идээд 23 цагийн үед оффис руу алхах зам бас л их таатай. Хичээл 2 дөхүүлж дуусан, гараад гадуур алхатал бас л дүүрэн хүмүүс, унтдаггүй гэлтэй.
Өмнө нь нэгэн барилга дээр шөнө манаач хийж байхад машины цуваа шөнөжин тасрахгүй, таксины жолооч нар 5 дөхүүлж зогсож хальт дуг хийчээд, 6 өнгөрөөгөөд буцаад л хөдлөөд явдагийг мэдэхээс хотын төвөөр, шөнө дундаар ийм хөдөлгөөнтэй байдгийг мэдсэнгүй явж.
Хотын гудамжинд шөнө болдоггүй
2 comments:
hi, Dulmandakhaa interneteer 12 tsagt yunii hicheeld suuj bsan um be?
svn гээд хөгжүүлэгчийн багаж байдаг юм. тэрний сургалт шиг санаж байна.
Post a Comment