Зохион байгуулагчид руу хүсэлт тавьснаар би ивээн тэтгүүлж энд ирсэн. Визийн асуудал шийдэгдээгүй байсан болохоор олонд зарлаагүй. Виз гармагц би цааш мэдэгдсэн бөгөөд зохион байгуулагчид тэр даруйд нь илгээлтийн жагсаалтаар Монголоос нэг залуу ирнэ гэж зарласан юм.
Энд ирээд хүмүүстэй танилцахад зарлалыг үзсэн байсан тул "Аа, чи нөгөө Монгол залуу юу" гэж ихэнх нь угтаж байлаа. Ихэнх нь өмнө нь Монгол гэж сонсч байсан боловч монгол хүнтэй таарч байгаагүй, харж байгаагүй юм билээ. Ийм ихэнх хүмүүст би тэдний мэддэг анхны монгол хүн боллоо. Гайхалтай. Гэхдээ Дөлмандах гэдэг нэрийг хүн бүр дуудаж чадахгүй, их л зовсон доо.
Нээлтийн өдөр нээлтэд зориулж дээл өмссөн байсан нь бүх л хүнд их сонин санагдаж, бас их таалагдаж байна лээ. Хүмүүс ирээд энэ юу вэ, чи их гоё харагдаж байна гэж байсан. Мэдээж хэрэг бас анх удаа л ингэж харж байгаа. Зургаа хамт авахуулж, зургийг минь бас авч байлаа.
Үнэндээ дээл өмнөх саналыг ээж гаргаж гутал хийлгэх саналыг тавьсан юм. Би тийм их юм зөөж явах, бас очоод өмсөхөөс төвөгшөөж эсэргүйцсээр байса. Гэхдээ би гэнэт бодлоо өөрчилж, гутал захиалгаар хийлгэж авч ирсэн. Их халуун байсан, ихэнх хүмүүс энгийн хувцастай байхад яаж дээлийг өмснөө гэж халширч байсан боловч зарим нэг залуус гайхалтай санаа байна гэсэн тул урам орж өмсөхөөр шийдсэн.
Ирэхдээ цөөн хэдэн бэлэг дурсгалын зүйл авчирсан. Жижиг морин хуур, нэг Чингэс хааны арьсан дээрх хөрөг, Алтан Чингис гээд архи, 20-тын дэвсгэртүүд. Энд чинь би анхны монгол хүн, Монголоо жаал сурталчилж авнаа байз.
Бас үдэшлэг дээр алдсан таних тэмдэггүйгээр өдрийн хоол идлээ. Таних тэмдэг дээрх тэмдэглэгээгээр хоолонд ордог юм, гэтэл надад байгаа хятадынх дээр тийм юм байхгүй, хоол идэхгүй нь гэж айж байлаа. Би монгол, арай содон болохоор хүн бүхэн таниж, хоолонд ч гэсэн саадгүй орсон. Бас л загас, далайн хоол. Үхрийн мах идмээр байна :(
БИ МОНГОЛ ХҮН
No comments:
Post a Comment